Amortyzacja instalacji fotowoltaicznej – co należy wiedzieć?
Decydujesz się na montaż instalacji fotowoltaicznej w firmie? To coraz popularniejsze rozwiązanie, zwłaszcza że jeśli jest to mikroinstalacja (o mocy do 50 kWp), możesz rozliczać się z zakładem energetycznym na korzystnych zasadach net-meteringu. Z punktu widzenia przedsiębiorcy ważna jest jeszcze jedna kwestia, mianowicie to, jak wygląda amortyzacja instalacji PV. To, w jaki sposób ją przeprowadzić, jest uzależnione od sposobu zakwalifikowania systemu.
Czym jest amortyzacja i na jakich zasadach jest prowadzona?
Środki trwałe należące do majątku firmy z czasem zużywają się i tracą na wartości. Przykład? Sprzęt komputerowy. Z biegiem lat pracuje coraz mniej wydajnie, zwiększa się ryzyko awarii, a w tym samym czasie na rynku pojawiają się nowe, lepsze technologie i modele. To powoduje spadek jego wartości.
Zgodnie z Ustawą o podatku dochodowym jest możliwe dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Jednym ze środków trwałych należących do firmy może być instalacja fotowoltaiczna.
Gdzie umieścić instalację fotowoltaiczną według klasyfikacji środków trwałych?
Po pierwsze i najważniejsze: instalację fotowoltaiczną można zaliczyć do grupy środków trwałych. Jest składnikiem majątku firmy użytkowanym dłużej niż przez 1 rok (szacowana długość pracy paneli fotowoltaicznych wynosi ok. 30 lat) i jest wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności – generuje prąd niezbędny do zasilania siedziby firmy. Samo potraktowane systemu PV jako środka trwałego nie wystarczy. Istotne jest także to, do jakiej kategorii środków trwałych się ją zakwalifikuje W tym zakresie interpretacje podatkowe wydawane przez urzędy skarbowe nie są jednorodne.
Wszystko zależy od tego, czy instalację fotowoltaiczną zakwalifikuje się jako odrębny środek trwały, czy jako część składową budynku. Od czego to zależy? W największym uproszczeniu można powiedzieć, że:
- gdy instalacja fotowoltaiczna może zostać zdemontowana i przeniesiona na inne miejsce – bez jej uszkodzenia oraz bez uszczerbku dla konstrukcji budynku, powinna być zaklasyfikowana jako odrębny środek trwały,
- jeśli nie ma możliwości usunięcia instalacji fotowoltaicznej bez uszkodzenia samego systemu lub uszczerbku dla budynku, wówczas powinna być ona uznana za część składową budynku.
Najczęściej mówi się o pierwszej sytuacji i w związku z tym instalacje fotowoltaiczne są klasyfikowane jako odrębne składniki majątku.
Amortyzacja zgodnie z zasadami klasyfikacji środków trwałych
W każdej z wyżej opisanych sytuacji amortyzacja jest prowadzona na innych zasadach. Jeżeli instalacja PV zostanie uznana za część składową budynku, koszt jej zakupu, a co za tym idzie – wartość – zostanie doliczona do początkowej wartości budynku. W efekcie system fotowoltaiczny będzie podlegał amortyzacji razem z budynkiem.
W przypadku, gdy instalacja PV zostanie uznana za odrębny składnik majątkowy, należy jej przypisać właściwą kategorię zgodnie z zapisami Klasyfikacji Środków Trwałych. Może to być jedna z dwóch grup:
- 348 KŚT – pozostałe turbozespoły i zespoły prądotwórcze,
- 669 KŚT – pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.
Pierwsza kategoria, 348 KŚT jest wybierana częściej i pojawia się w większości interpretacji podatkowych. Wiąże się z amortyzacją na poziomie 7 % rocznie.
Druga kategoria przekłada się na amortyzację 10-ciu % w skali roku.
Jednorazowa amortyzacja instalacji fotowoltaicznej
Inną możliwością, z której mogą skorzystać osoby dopiero rozpoczynające działalność lub zaliczane do grupy „małych podatników”, jest jednorazowa amortyzacja instalacji PV. Pod warunkiem, że system można zaliczyć do grupy samodzielnych środków trwałych z kategorii 6 KŚT, podatnik może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do wysokości, która została określona w przepisach, zgodnie z zasadami udzielania pomocy de minimis. W razie wątpliwości warto zgłosić się po indywidualną interpretację do urzędu skarbowego.
